“
اشنایدر[۴۹] (۱۹۸۴)، پس از بررسی ویژگی‌های مطرح‌شده در بیانیه شماره ۹ استانداردهای حسابرسی، در مقاله‌ای تحت عنوان تصمیم‌گیری برای اتکا به کار حسابرسان داخلی باید پس از ارزیابی کار حسابرسان داخلی انجام پذیرد بیان می‌دارد: حسابرسان مستقل باید تا آنجا از حسابرسی داخلی شناخت کسب کنند که مربوط به کنترل‌های حسابداری می‌باشد. اگرچه بیانیه شماره ۹ رهنمودهایی را برای اتکا به حسابرسان داخلی ارائه می‌کند، اما اولویتی نیز برای ویژگی‌های حسابرسان داخلی ارائه نمی‌کند. وی عوامل تأثیرگذار را به ۱- مهارت، ۲- بیطرفی و ۳- عملکرد تقسیم‌بندی می‌کند؛ همچنین نشان میدهد که اولین مرجع قابل‌اتکا برای حسابرسان مستقل کمیته حسابرسی است و در مرتبه بعدی حسابرسان داخلی جای دارند، کنترلر و کمک کنترلر نیز به ترتیب در مراحل بعدی قرار می‌گیرند.
لیبی و همکارانش[۵۰] (۱۹۸۵) در تحقیقات خود نشان دادند به موازات افزایش خطر ذاتی، اهمیت عوامل مشخص حسابرسی داخلی نیز برای اتکا افزایش مییابد.
میزر و اشنایدر[۵۱] (۱۹۸۸)، روش تحلیل سلسله مراتبی[۵۲]را برای بررسی اهمیت نسبی ویژگیهایی که در ارزیابی حسابرسان مستقل از عملکرد حسابرسی داخلی مهم هستند، به کاربردند. نتایج تحقیق نشان داد که حسابرسان مستقل، از بین سه عامل صلاحیت حرفه‌ای، بیطرفی و کیفیت کار انجامشده، دو عامل اول را به عنوان مهمترین عوامل درنظرگرفته و کیفیت کار انجامشده را در آخرین اولویت مد نظر قرار می‌دهند.
ایج و فارلی[۵۳] (۱۹۹۱) عوامل مورد نظر حسابرسان مستقل در استرالیا را در ارزیابی عملکرد حسابرسی داخلی صاحب کار، بررسی کردند. نتایج نشان داد که از بین پنج عامل مورد بررسی، صلاحیت حرفه‌ای به عنوان مهمترین عامل در نظر گرفته‌شده و به دنبال آن مراقبت حرفه‌ای (کیفیت کار انجامشده) قرار می‌گیرد. کارهای حسابرسی گذشته به عنوان سومین عامل در نظر گرفته شد. بیطرفی (جایگاه سازمانی) در درجه چهارم و حیطه اختیارات در درجه پنجم قرار گرفت.
مالتا[۵۴] (۱۹۹۳)، تصمیم گیری حسابرسان مستقل برای استفاده از کار حسابرسان داخلی را بررسی کرد. به خصوص، تحقیق تأثیر خطر ذاتی را در میزان اتکای حسابرسان مستقل بر عملکرد حسابرسی داخلی بررسی کرد. نتایج تحقیق نشان داد که در شرایط عدم وجود خطر ذاتی، صلاحیت حرفه‌ای حسابرسان داخلی مهمترین عامل و به دنبال آن بیطرفی و کیفیت کار انجامشده است، اما در شرایط وجود خطر ذاتی حسابرسان مستقل از فرایند پیچیده‌ای در فرایند تصمیم گیری برای اتکا استفاده کرده و تأثیر کار حسابرسان داخلی را تنها زمانی که بیطرفی بالا باشد، در نظر می گیرند.
مالتا و کیدا[۵۵] (۱۹۹۳) دریافتند که ریسک ذاتی میزان اتکا بر حسابرسی داخلی را تحت تأثیر قرار میدهد.
نتایج تحقیق اندرسون[۵۶] و همکاران (۱۹۹۴)، نشان داد که یکی از فراگیرترین انواع شواهد حسابرسی، اطلاعاتی است که از مدیریت و واحد حسابرسی داخلی صاحب کار به دست می آید. آنان شایستگی و صلاحیت افراد تهیه کننده شواهد را یکی از عوامل مؤثر بر قابلیت اعتماد شواهد گردآوریشده، بیان کردند.
نتایج یافته های هونگ و هان[۵۷] (۱۹۹۵) نشان میدهد که با افرایش مهارت حسابرسان داخلی، حسابرسان مستقل می‌توانند اتکای بیشتری به ایشان داشته باشند، در واقع به واسطه وجود این ویژگی‌ها حجم و زمان انجام حسابرسی مستقل کاهش‌یافته و در نتیجه هزینه انجام حسابرسی نیز برای صاحب کار کاهش مییابد. فلکس و همکاران [۵۸] (۲۰۰۱) در تحقیق خود برای تعیین اثر مشارکت حسابرسی داخلی در حقالزحمهی حسابرسی مستقل، در بخش دوم تحقیق خود عواملی را که مشارکت حسابرسی داخلی را در حسابرسی صورت‌های مالی بسط و گسترش میداد، بررسی کردند. نتایج تحقیق آنان نشان داد که اتکا بر کار حسابرسان داخلی به ترتیب توسط کیفیت کار انجامشده، سطح خطر ذاتی، در دسترس بودن حسابرسان داخلی و میزان هماهنگی بین حسابرسان مستقل و داخلی تحت تأثیر قرار می‌گیرد.
کریشنامورتی[۵۹] (۲۰۰۲) در مطالعه خود به این نتیجه رسید که رابطه معناداری بین عوامل صلاحیت حرفه‌ای، بیطرفی، کیفیت کار انجامشده و ارزیابی عملکرد حسابرسان داخلی توسط حسابرسان مستقل وجود دارد.
توایجری، بریرلی و ویلیام[۶۰] (۲۰۰۴) به بررسی روابط میان حسابرسان داخلی و مستقل شرکت‌های سهامی عربستان سعودی پرداخته و بیان می‌کنند که وجود صلاحیت حرفه‌ای وتجربه بر میزان ارتباط حسابرسان مستقل و داخلی و همچنین سطح اتکای حسابرسان مستقل به حسابرسان داخلی تأثیرگذار است، اما حسابرسان داخلی شرکت‌های سهامی عربستان سعودی از مهارت و استقلال حرفه‌ای کافی برخوردار نیستند.
فادزیل هارون و جانتان[۶۱] (۲۰۰۵) به بررسی تأثیر حسابرسی داخلی بر تقویت کنترل‌های داخلی می‌پردازند. ایشان بیان می‌دارند که مدیریت واحد حسابرسی داخلی، توانایی‌های حرفه‌ای و بیطرفی حسابرسان داخلی بر توانایی سیستم کنترل داخلی در امر پایش گری شرکت تأثیر قابل‌ملاحظه‌ای دارد و مراحلی از حسابرسی که با ارزیابی سیستم کنترل داخلی انجام می‌شود را تحت تأثیر قرار میدهد. این موضوع خود سبب تغییر مخاطرات ناشی از کار حسابرسی می‌گردد. در نهایت نیز ایشان بیان می‌دارند که گزارش حسابرس مستقل به شدت متأثر از اعمال مختلف سیستم کنترل داخلی و از همه مهم‌تر واحد حسابرسی داخلی می‌باشد. همچنین از نظر ایشان اگرچه تکامل حرفه حسابرسی داخلی و تغییرات ایجادشده در آن در یک صد سال گذشته به کندی رخ داده است، اما توسعه و به‌کارگیری واحد حسابرسی داخلی به صورت شتاب آمیز تری رواج یافته است و میزان تأثیر واحد حسابرسی داخلی بر بهبود کنترل‌های داخلی رو به فزونی گذاشته است.
حسین، ماسری و هانسن[۶۲] (۲۰۰۸) بیش از هفتاد عامل تأثیرگذار بر کیفیت اسناد و مدارک مورد بررسی توسط حسابرس را بر می‌شمرد و بیان می‌دارد که حسابرسی داخلی بر چندین عامل کیفیت بخش به اسناد و مدارک تهیه‌شده توسط صاحب کار تأثیرگذار است.
تحقیقات دیگری نیز در مورد برخی از عوامل مؤثر در اتکای حسابرسان مستقل بر کار حسابرسان داخلی انجام گرفته است.
میرت[۶۳] (۲۰۱۱) یک نظرخواهی بر پایه پرسشنامه درموردحسابرسی داخلی از نظرات حسابرسی مستقل انجام داد، وی پنج عامل استقلال و بیطرفی حسابرس داخلی، صلاحیت حسابرس داخلی، عملکرد کاری حسابرس داخلی، اثربخشی حسابرسی داخلی و سطح ریسک ذاتی صاحب کار را به عنوان عواملی که می‌تواند بر کیفیت حسابرسی داخلی اثر داشته باشد را مورد آزمون قرار دادوبه این نتیجه رسید که این متغیرها می‌تواند باعث افزایش کیفیت حسابرسی داخلی و در نتیجه اتکای حسابرس مستقل بر کارانجام شده توسط حسابرسی داخلی شود.
انجمن حسابرسان داخلی امریکا، در سال ۲۰۱۱ مجموعه استانداردهای مربوطه به حسابرسی داخلی را به دو بخش استانداردهای عمومی و استانداردهای عملکرد تقسیم‌بندی کرده‌است استانداردهای عمومی شامل:
هدف، اختیار و مسئولیت
استقلال و بیطرفی
کارآزمودگی و دقت حرفه‌ای
برنامه بهبود و اطمینان دهی در مورد کیفیت
۲-۵ خلاصه فصل
“
|
[چهارشنبه 1401-09-16] [ 08:45:00 ب.ظ ]
|
